เด็กเถื่อนเล่นรูบิด

วิธีการเล่นรูบิด รูบิคหรือลูกบาศก์ของรูบิค เป็นของเล่นลับสมอง ประดิษฐ์ขึ้นในปี ค.ศ. 1974 โดย เออร์โน รูบิค (Ernö Rubik) ซึ่งเป็น ประติมากร และ ศาสตราจารย์ในสาขาสถาปนิก ชาวฮังการี โดยทั่วไป ตัวลูกบาศก์นั้นทำจากพลาสติก แบ่งเป็นชิ้นย่อยๆ 26 ชิ้น ประกอบกันเป็นรูปลูกบาศก์ที่สามารถบิดหมุนไปรอบๆ ได้ ส่วนที่มองเห็นได้ของแต่ละด้าน จะประกอบด้วย 9 ส่วนย่อย ซึ่งมีสีทั้งหมด 6 สี ส่วนประกอบที่หมุนไปมาได้นี้ทำให้ การจัดเรียงสีของส่วนต่างๆ สลับกันได้หลายรูปแบบ จุดประสงค์ของเกมคือ การจัดเรียงให้แถบสีทั้ง 9 ที่อยู่ในด้านเดียวกันของลูกบาศก์ ซึ่งมีทั้งหมด 6 ด้านนั้น มีสีเดียวกัน

การแก้รูบิกมีสูตรซึ่งเป็นที่นิยมคือให้สีขาวเป็นฐานและสีเหลืองอยู่ด้านบน ทั้งนี้จะเริ่มจากบิดให้ได้รูปกากบาทสีขาว จากนั้นแก้ให้เต็มทีละชั้น ชั้นที่ 3 จะบิดให้สีเหลืองเต็มก่อนแล้วจึงบิดให้เต็มทั้งลูก
แก้ชั้น 1 ทำหน้ากากบาทขาว
วิธีบิดให้ได้กากบาทสีขาวอาจเริ่มจากการบิดให้เอดจ์ ขาวอยู่ล้อมเซ็นเตอร์เหลือง จากนั้นดูว่าคู่สีอีกด้านของเอดจ์ ขาวคืออะไร แล้วบิดให้ตรงกับเซ็นเตอร์ของสีนั้นๆ เมื่อได้ตรง แล้วให้บิดลง 2 ครั้งจะพบว่าเอดจ์ขาวชิ้นนั้นประกบเซ็นเตอร์ขาว แล้ว ทำเช่นนี้จนครบทุกเอดจ์จะได้กากบาทขาวในที่สุด บิดให้ขาวเต็มหน้า
เมื่อได้กากบาทขาวแล้วให้หาคอร์เนอร์ที่มีสีขาวและอยู่ในชั้นที่ 3 (ทั้งนี้สีขาวเป็นฐานอยู่ในชั้นที่ 1) จากนั้นบิดคู่สีที่อยู่ประชิดไปด้านที่มี เซ็นเตอร์ของสีนั้นแล้วให้ด้านสีนั้นอยู่ข้างหน้า หากสีขาวอยู่ด้านขวาให้ บิดด้านขวาตามเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง (แถวซึ่งมีสีขาว 2 ชิ้นจะขึ้นมาอยู่ด้าน ขวามือ) แล้วบิดชั้นที่ 3 ตามเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง (สีขาวชิ้นที่เหลือจะเข้า มาเติมแถวจนครบ 3 ชิ้น) จากนั้นบิดด้านขวาทวนเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง (แถวที่มีขาวครบ 3 ชิ้นจะกลับจะไปอยู่ด้านสีขาวที่เป็นฐาน)
หากสีขาวอยู่ซ้ายมือให้บิดด้านซ้ายทวนเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง (หรือบิดด้านซ้ายไปข้างหลัง แถวซึ่งมีสีขาว 2 ชิ้นจะขึ้นมาอยู่ด้านขวามือ) จากนั้นบิดชั้นที่ 3 ทวนเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง (สีขาวชิ้นที่เหลือจะเข้ามา เติมแถวจนครบ 3 ชิ้น) แล้วบิดด้านซ้ายตามเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง (แถวที่มีขาวครบ 3 ชิ้นจะกลับจะไปอยู่ด้าน สีขาวที่เป็นฐาน) ทำเช่นนี้จนได้สีขาวเต็มหน้า ซึ่งจะได้ชั้นที่ 1 เต็มและเซ็นเตอร์ก็จะตรงกับสีของแต่ละหน้าด้วย
อย่างไรก็ดีบางครั้งอาจพบสีขาวที่เหลืออยู่ชั้น 1 หรืออยู่ด้านบน วิธีแก้กรณีที่สีขาวอยู่ชั้น 1 หากอยู่ด้านขวามือให้บิดด้านที่มีสีขาว ทวนเข็มนาฬิกา 1 ครั้งแล้วบิดชั้นที่ 3 ตามเข็มนาฬิกา 2 ครั้ง จาก นั้นบิดแถวสีขาวที่มาจากการบิดทวนเข็มกลับที่เดิม แล้วใช้สูตรใน การบิดขาวให้เต็มได้ตามปกติจนเต็มหน้า แต่หากสีขาวในชั้นที่ 1 อยู่ด้านซ้ายมือให้บิดในลักษณะตรงข้ามคือจากตามเข็มนาฬิกาเป็น ทวนเข็มนาฬิกาและจากทวนเข็มนาฬิกาเป็นตามเข็มนาฬิกา
ส่วนกรณีที่สีขาวอยู่ด้านบนให้ด้านสีขาวนั้นตรงกับฐานที่ยัง ขาดสีขาว แล้ววางให้สีขาวอยู่ทางขวามือ จากนั้นบิดด้านขวามือ ตามเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง แล้วบิดชั้นที่ 3 ทวนเข็มนาฬิกา 2 ครั้ง จากนั้นบิดด้านขวาทวนเข้ม 1 ครั้ง (เพื่อให้แถวที่มีสีขาวอื่นๆ กลับไปอยู่ที่ฐานเช่นเดิม) แล้วใช้เทคนิคบิดขาวให้เต็มหน้าได้ตามปกติ
แก้ชั้น 2
เมื่อแก้จนได้ชั้นที่ 1 เต็มแล้วก็เริ่มแก้ชั้นที่ 2 ทั้งนี้เนื่อง จากสีเหลืองถูกกำหนดให้อยู่ด้านบนดังนั้นชิ้นส่วนที่จะเติมเต็ม ชั้นนี้ก็คือเอดจ์ที่ไม่มีสีเหลือง อาทิ เอดจ์ที่มีคู่สีแดงอยู่ด้านข้าง และสีเขียวอยู่ด้านบน ให้หมุนเอดจ์ชิ้นนั้นจนสีแดงไปตรงกับเซ็น เตอร์สีแดง จากนั้นเปลี่ยนไปพิจารณาสีเขียวโดยหมุนให้อยู่ด้านตรง ข้ามกับเซ็นเตอร์สีเขียว
หากสีเขียวที่อยู่ด้านบนนั้นอยู่ตรงขวามือให้เล่นด้วยมือซ้ายโดย หมุนด้านซ้ายขึ้น 1 ครั้งแล้วบิดชั้นที่ 3 ทวนเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง จากนั้น บิดด้านซ้ายลง 1 ครั้ง แล้วใช้เทคนิคบิดสีขาวให้เต็มหน้าตามวิธีแก้ในชั้นที่ 1
หากสีเขียวอยู่ทางซ้ายมือก็ให้เล่นด้วยมือขวาโดยหมุน ด้านขวาขึ้น 1 ครั้งแล้วบิดชั้นที่ 3 ตามเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง จาก นั้นบิดด้านขวาลง 1 ครั้ง แล้วใช้เทคนิคบิดสีขาวให้เต็มหน้าตาม วิธีแก้ในชั้นที่ 1 เช่นเดียว ทำเช่นนี้จนได้ชั้นที่ 2 เต็ม
เมื่อได้ชั้นที่ 2 เต็มแล้วต่อไปคือหน้าสีเหลืองให้เต็ม โดยจะเริ่มจาก ทำให้ได้กากบาทเหลืองเพื่อนำไปสู่ "สูตรปลา" ที่จะพลิกให้ได้เหลือง เต็มหน้า จากนั้นเป็นเทคนิคทำชั้น 3 ให้เต็ม
หากากบาทเหลือง
เริ่มจากพิจารณาว่าเอดจ์และเซ็นเตอร์ของด้านบน สุดที่เรียงกันเป็นรูปกากบาทนั้น มีสีเหลืองเรียงเป็นรูปแบบ ต่อไปนี้หรือไม่ 1.เส้นตรงสีเหลือง 2.รูป L คว่ำ (มุมขวาล่าง) และ 3.เซ็นเตอร์เพียงชิ้นเดียว
สำหรับวิธีบิดสีเหลืองที่เรียงเป็นเส้นตรงให้ได้รูปกาก บาทนั้นเริ่มจากวางให้เส้นสีเหลืองอยู่ในแนวนอน จากนั้น บิดด้านหน้าตามเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง บิดด้านขวามือขึ้น 1 ครั้ง บิดชั้นบนตามเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง บิดด้านขวามือลง 1 ครั้ง บิดด้านบนทวนเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง แล้วบิดด้านหน้าทวนเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง จะได้รูปกาก บาทเหลืองตามต้องการ วิธีบิดรูป L คว่ำ สำหรับรูปแบบการบิดก็เช่นเดียวกับการเส้นตรงสี เหลืองแต่บิดแถวด้านหน้าเพิ่มเป็น 2 แถว เริ่มจากบิดหน้า ด้านตามเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง บิดด้านขวามือขึ้น 1 ครั้ง บิดด้านบนตามเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง บิดด้านขวามือลง 1 ครั้ง บิดด้านบนทวนเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง แล้วด้านหน้าทวนเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง จะได้รูปกากบาทเหลืองตามต้องการ
สุดท้ายคือพลิกด้านสีเหลืองที่มีเพียงเซ็นเซอร์ รูปแบบนี้ต้องบิด 2 ครั้งโดยเริ่มจากการใช้สูตรเดียว กับการบิดเส้นตรงสีเหลือง ซึ่งจะได้รูป L คว่ำ จากนั้น ใช้สูตร L คว่ำต่อก็จะได้รูปกากบาทเหลืองตามต้องการ
พลิกกากบาทให้ได้ปลา
เมื่อได้กากบาทแล้ว ขั้นตอนต่อไปคือบิดให้ได้รูป ปลาเพื่อไปสู่ขั้นตอนการบิดให้ได้สีเหลืองเต็มหน้าต่อไป ทั้งนี้ให้พิจารณาในชั้นที่ 3 ดูว่าด้านใดที่ไม่มีสีเหลืองแล้ว วางตำแหน่งด้านนั้นให้อยู่ด้านหน้า จากนั้นบิดด้านขวามือ ขึ้น 1 ครั้ง บิดด้านบนตามเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง บิดขวามือลง 1 ครั้ง บิดด้านบนตามเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง บิดขวามือขึ้น 1 ครั้ง บิดด้านบนตามเข็มนา ฬิกา 2 ครั้ง แล้วบิดขวามือลง 1 ครั้ง จะพบรูปปลา

"สูตรปลา" ทำเหลืองให้เต็มหน้า

เมื่อได้รูปปลาให้หันหัวปลาลงมุมขวาหรือซ้ายแล้ว หันด้านที่มีสีเหลืองไว้ด้านหน้า หากสีเหลืองอยู่ด้านขวา ให้เล่นด้วยมือขวา โดยบิดด้านขวามือขึ้น 1 ครั้ง บิดด้าน บนตามเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง บิดขวามือลง 1 ครั้ง บิดด้าน บนตามเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง บิดขวามื อขึ้น 1 ครั้ง บิดด้านบนตามเข็มนาฬิกา 2 ครั้ง บิดขวามือลง 1 ครั้ง จะได้สีเหลืองเต็มหน้า
ส่วนกรณีสีเหลืองอยู่ด้านซ้ายให้บิดด้านซ้ายขึ้น

1 ครั้ง บิดด้านบนทวนเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง บิดซ้ายมือลง
1 ครั้ง บิดด้านบนทวนเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง บิดซ้ายมือขึ้น
1 ครั้ง บิดด้านบนตามเข็มนาฬิกา 2 ครั้ง บิดซ้ายมือลง
1 ครั้ง จะได้สีเหลืองเต็มหน้า
บิดให้เต็มลูก

เมื่อได้สีเหลืองเต็มหน้าแล้วแต่ชั้นที่ 3 ยังไม่สมบูรณ์ ให้หาด้านที่มีคู่สีโดยตรงกลางเป็นสีใดก็ได้ จากนั้นวางด้าน ที่มีคู่สีให้อยู่ตำแหน่งขวามือแล้วผลิกด้านเหลืองให้ไปอยู่ข้าง หลังซึ่งสีขาวจะผลิกขึ้นมาอยู่ด้านหน้า บิดขวามือตามเข็มนาฬิกา 2 ครั้ง บิดด้านล่างไปทางขวามือ 2 ครั้ง บิดขวามือขึ้น 1 ครั้ง บิดด้านบนตามเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง บิดด้านขวามือลง 1 ครั้ง บิดด้านล่างไปทางขวามืออีก 2 ครั้ง บิดด้านขวามือขึ้น 1 ครั้ง บิดด้านบนทวนเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง บิดด้านขวามือ ขึ้น 1 ครั้ง จะได้ด้านที่เต็ม 1 หน้าและมี 3 สีตรงกลางที่วาง สลับกันอยู่ ซึ่งพร้อมสู่การบิดขั้นตอนสุดท้าย

กรณีที่หาด้านที่มีคู่สีไม่ได้ก็ให้บิดลักษณะเดียวกันนี้ 2 รอบ แต่ถ้าทุกหน้ามีคู่สีแต่ไม่มีด้ านใดเต็มเลย ให้บิดด้านหน้าซึ่งจะเป็นสีใด ก็ได้ตามเข็มนาฬิกา 2 ครั้ง บิดด้านบนตามหรือทวนเข็มนาฬิกาก็ได้ 1 ครั้ง บิดด้านบนแถวซ้ายลง 1 ครั้ง บิดด้านบนแถวขวาลง 1 ครั้ง บิดด้านหน้าไปทางขวามือ 2 ครั้ง แล้วบิดแถวด้านซ้ายและแถวด้านขวามือ กลับขึ้นไปด้านละ 1 ครั้ง จากนั้นบิดด้านบน ตามหรือทวนเข็มนาฬิกา (ตามการบิดด้าน บนครั้งแรก) 1 ครั้ง แล้วบิดด้านหน้า 2 ครั้ง จะเจอด้านเต็ม 1 หน้าและมี 3 สีตรงกลางที่ วางสลับกันอยู่ ซึ่งพร้อมสู่การบิดขั้นตอนสุดท้ายเช่นเดียวกัน

ขั้นสุดท้ายนี้วางให้สีขาวเป็นฐานและสีเหลืองอยู่ด้านบน เช่นเดิม และวางด้านที่เต็มแล้วไว้ข้างหลัง กรณี 3 สีวางสลับ ตำแหน่งในลักษณะตามเข็มนาฬิกา บิดด้านหน้าไปทางขวา 2 ครั้ง บิดด้านบนตามเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง บิดด้านบนแถวซ้าย ลง 1 ครั้ง บิดด้านบนแถวขวาลง 1 ครั้ง บิดด้านหน้าไปทางขวา มือ 2 ครั้ง บิดแถวด้านซ้ายและแถวด้านขวามือกลับขึ้นไปด้าน ละ 1 ครั้ง หมุนด้านบนตามเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง บิดด้านหน้าไป ทางขวามืออีก 2 ครั้ง ก็จะได้รูบิกที่เสร็จสมบูรณ์
กรณี 3 สีวางสลับตำแหน่งในลักษณะทวนเข็มนาฬิกา บิดด้านหน้าไปทางขวา 2 ครั้ง บิดด้านบนทวนเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง บิดด้านบนแถวซ้ายลง 1 ครั้ง บิดด้านบนแถวขวาลง 1 ครั้ง บิดด้านหน้าไปทางขวามือ 2 ครั้ง บิดแถวด้านซ้ายและแถวด้าน ขวามือกลับขึ้นไปด้านละ 1 ครั้ง หมุนด้านบนทวนเข็มนาฬิกา 1 ครั้ง บิดด้านหน้าไปทางขวามืออีก 2 ครั้ง ก็จะได้รูบิกที่เสร็จสมบูรณ์

เด็กเถื่อนเล่นรูบิด

ชุดคำสั่งใน ภาษา C

ฟังก์ชั่น printf()

ฟังก์ชั่น printf มีชื่อเต็ม ๆ ว่า print format เป็นฟังชั่นที่ใช้สำหรับ พิมพ์ข้อความต่าง ๆ ออกจากจอภาพ

ฟังก์ชั้น scanf()

ฟังก์ชั้น scanf ฟังก์ชั่นนี้จะตรงข้ามกับฟังก์ชั่น printf() โดยจะใช้อ่านค่าจากการกดแป้นพิมพ์ที่อยู่ในรูปรหัส ASCll ไปเก็บในตัวแปรที่กำหนด และสามารถใช้เป็นรหัสควบคุมหรือ control string ระบุชนิดข้อมูลที่จะเก็บในตัวแปร

ฟังก์ชั่น (if - else)

ฟังก์ชั่น if-else เป็นฟังก์ชั่นที่กำหนดว่าให้เลือกทำอย่างใดอย่างหนึ่ง ในกรณีที่คอมพิวเตอร์ต้องเลือกทำอย่างใดอย่างหนึ่งโดยตรวจสอบเงื่อนไขที่กำหนดจะใช้คำสั่ง if-else โดยถ้าเงื่อนไขเป้นจริงก็จะทำคำสั่ง if แต่ ถ้าเงื่อนไขเป็นเท็จจำทำคำสั่งหลัง else โดยนิพจน์ที่ตามหลัง if จะเป้นข้อมูลทาง ตรรกะ

ฟังก์ชั่น for

การทำซ้ำแบบ for หรือ ลูปจะเป็นการให้โปรแกรมทำซ้ำจนกว่าค่าตัวแปรจะครบตามที่ตั้งไว้ เริ่มแรกโปรแกรมจะกำหนดค่าเริ่มต้นให้กับตัวแปรเริ่มตัว (initiailzation) จากนั้นทำสเตดเมนต์

ในส่วนของ condition บางครั้งจะเรียกว่าตัวแปรควบคุม loop เริ่มต้นคำสั่งจะทำส่วนกำหนดค่าเริ่มต้น(initialvalue) จากนั้นจำตรวจสอบว่าเงื่อนไขเป็นจริงหรือไม่ถ้าเงื่อนไขเป็นจริงจะทำตามสเตตเมนต์ที่จำทำซ้ำ แล้วกลับมาส่วน increment

ในส่วนของ increment จะเป็นคำสั่งที่ใช้เพิ่มค่าหรือลดค่าให้กับตัวแปร โดยมักจะเขียนเป็นคำสั่งเดียว แต่ถ้าต้องการใช้หลายคำสั่ง จะให้เครื่องหมาย comma คั้น

ฟังชั่น while

ประโยคคำสั่งลูปแบบ while จำใช้ให้ดปรแกรมทำงานซ้ำโดยตรวจสอบเงื่อนไขก่อน ถ้าเงื่อนไขเป็นจริงจะทำซ้ำ และจะวนรอบจนกว่าเงื่อนไขจะเป็นเท็จลูปแบบนี้จะต่างจากลูปแบบ for เพราะจำนวนครั้งที่ทำซ้ำไม่แน่นอน ขึ้นกับเงื่อนไข

การสร้างคีย์ลัดด้วยแมโคร

แมโคร
แมโคร คือ ชุดคำสั่งที่ช่วยในการทำงานต่างๆ ให้เป็นไปแบบอัตโนมัติ อาจมีหนึ่งคำสั่งหรือมีมากกว่านั้น โดยที่แต่ละคำสั่ง
แสดงการปฏิบัติงานที่เฉพาะเจาะจะ เช่น การเปิดฟอร์มหรือการพิมพ์รายงาน แมโครสามารถช่วยเราปฏิบัติงานง่ายๆโดยอัตโนมัติ
ตัวอย่าง เช่น เราสามารถปฏิบัติงานแมโครที่พิมพ์รายงาน เมื่อผู้ใช้คลิกที่ ปุ่มคำสั่ง (Command Button) แมโครสามารถเป็นแม
โครเดียวที่ประกอบด้วยแอคชั่นต่อเนื่อง หรือสามารถเป็นกลุ่มแมโคร นอกจากนี้เรายังสามารถใช้นิพจน์เงื่อนไขในการตัดสินว่าใน บางกรณีแอคชั่นจะเกิดขึ้นเมื่อ แมโครทำงานหรือไม่
โครงสร้างและการทำงานของแมโครจะแตกต่างจากการเขียนโปรแกรมที่พัฒนาจาก VBA เนื่องจากการทำงานของแมโคร
จะทำงานตามลำดับขั้น ตั้งแต่ขั้นแรกจนถึงขึ้นสุดท้ายตามลำดับ จะไม่มีการกระโดดไปทำงานใน Routine ใด ๆ ก่อนซึ่งเป็นผล
ให้แมโครเหมาะกับโปรแกรมที่มีขนาดเล็กและมีการทำงานที่ไม่ซับซ้อนนัก แต่อย่างไรก็ดีแมโครสามารถช่วยสร้างแอพลิเคชั่น
ต่าง ๆ ได้อย่างรวดเร็วโดยไม่ต้องเขียนโปรแกรมให้ยุ่งยาก

ขั้นตอนการสร้างแมโคร
1. ไปที่เครื่องมือ>แมโคร>บันทึกแมโครใหม่

2.จะได้หน้าต่างดังรูป ให้เลือก >แป้นพิมพ์

3.ตรงช่อง กดแป้นพิมพ์ลัดใหม่ให้กด Ctrl+อักษรหรือตัวเลขที่เราต้องการให้เป็นคีย์ลัด ลงไป ในตัวอย่างใช้ Crtl+space

4.คลิก กำหนดค่า>ปิด

5. จะได้ดั้งรูป

6.เราจะมาทำแมโคร เปิด-ปิดการใช้การไม้บรรทัดกัน ยก ตัวอย่าง ตามภาพ กดมุมมอง>ไม่บรรทัด

7. กดปุ่มสี่เหลี่ยมสีฟ้า เพื่อเป็นการหยุดการบันทึกแมโคร

8. เป็นการเสร็จสิ้นการทำปุ่มคีย์ลัดจากแมโคร เวลาจะใช้ไม้บรรทันก็กด Ctrl+ อักษรที่เราตั้งไว้ ในตัวอย่างใช้ Crtl+space
ก็จะสามารถ เปิด-ปิดการใช้ไม่บรรทัดได้

•°o.O ข้ อ ดี ข อ ง ภ า ษ า ©O.o°•

ข้อดีของภาษา C
1.ภาษา C ใช้ได้ในไมโครคอมพิวเตอร์ ตั้งแต่ขนาด 8 บิต 16 บิต 32 บิต มินิคอมพิวเตอร์ หรือ คอมพิวเตอร์ระดับเมนเฟรม มีการพัฒนาการใช้งาน เพื่อให้เป็นมาตรฐาน ไม่ขึ้นกับโปรแกรมจัดระบบงาน หรือ อุปกรณ์ทางอิเล็กทรอนิกส์ (ฮาร์ดแวร์)
2.ภาษา C มีหลายรุ่น มีผู้ผลิตต่างบริษัท แต่มีโครงสร้างคล้ายกัน และสามารถใช้ร่วมกันได้
3.ภาษา C มีความอ่อนตัว สามารถเจาะลงระดับลึกให้เข้ากับฮาร์ดแวร์ ทำงานได้รวดเร็ว และที่สำคัญ ภาษา C เป็นคอมไพเลอร์
4.ภาษา C เป็นภาษาที่มีโครงสร้าง

•°o.Oเ ค รื่ อ ง ห ม า ย ใ น ก า ร ดำ เ นิ น ก า ร ท า ง ค ณิ ต ศ า ส ต ร์ แ ล ะ ต ร ร ก ศ า ส ต ร์O.o°•

+ การบวก เช่น x + y
- การลบ เช่น x - y
* การคูณ เช่น x * y
/ การหาร เช่น x/y
% การหารเอาเศษ (modulus) ผลที่ได้คือเศษที่เหลือ เช่น 21/4 จะได้คำตอบคือ 1
++ การเพิ่มค่า เช่น x++ จะเท่ากับ x+1
- - การลดค่า เช่น y- - จะเท่ากับ y - 1
> มากกว่า เช่น a > b >= มากกว่าหรือเท่ากับ เช่น z>=y
< น้อยกว่า เช่น z < a
== เท่ากัน เช่น a == b
!= ไม่เท่ากัน เช่น a != b
&& AND ผลลัพธ์จะเป็นจริงต่อเมื่อค่าทั้งสองข้างเป็นจริงเท่านั้น
|| OR ผลลัพธ์จะเป็นเท็จต่อเมื่อค่าทั้งสองข้างเป็นเท็จเท่านั้น
! NOT ผลลัพธ์จะเป็นจริงต่อเมื่อค่าเดิมเป็นเท็จ และผลลัพธ์จะเป็นเท็จต่อเมื่อค่าเดิมเป็นจริง

•°o.Oช นิ ด ข อ ง ตั ว แ ป ร ใ น ภ า ษ า©O.o°•

BOOL เป็นตัวแปรแบบบูลีน มีค่าได้เพียง 2 ค่า คือ 1 และ 0
int เป็นตัวแปรชนิดตัวเลขจำนวนเต็ม
char เป็นตัวแปรชนิดตัวอักขระ
float เป็นตัวแปรชนิดจำนวนจริง (ตัวเลขที่มีจุดทศนิยม)

•°o.Oก า ร ตั้ ง ชื่ อ ใ น โ ป ร แ ก ร ม ภ า ษ า ©O.o°•

การตั้งชื่อในโปรแกรมภาษาซี การตั้งชื่อฟังก์ชัน การตั้งชื่อตัวแปร ชื่อ Label หรือชื่ออื่นๆ ซึ่งถือว่าเป็นชื่อเฉพาะที่กําหนดขึ้นโดยผู้เขียนโปรแกรมเป็นผู้กําหนด (identifiers) การกําหนดชื่อต่างๆ เหล่านี้ สําหรับภาษาซีมีกฎเกณฑ์ดังต่อไปนี้1. ชื่อต้องขึ้นต้นด้วยตัวอักษรหรือเครื่องหมาย _ (เส้นใต้) เครื่องหมายอื่นใช้ไม่ได้2. ภายในชื่อไม่มีการเว้นวรรค อาจใช้เครื่องหมาย _ ขั้นระหว่างตัวอักษรให้ดูเหมือนเว้นวรรคได้3. ถัดจาตัวแรกอาจเป็นตัวอักษร ตัวเลข หรือเครื่องหมาย _ก็ได้4. ความยาวของชื่อไม่จํากัด แต่จะนําตัวอักษรไปเปรียบเทียบความแตกต่าง เพียง 32 ตัวแรกเท่านั้น5. ตัวอักษรตัวเล็กและตัวอักษรตัวใหญ่ภาษาซีจะถือว่าต่างกัน หรือจะพูดว่า “ชื่อจะเป็น Case-Sensitive”6. การตั้งชื่อควรหลีกเลี่ยงชื่อที่มีตัวแรกเป็นเครื่องหมาย _เพราะชื่อชนิดนี้มีใช้อยู่มากในการตั้งชื่อตัวแปรของโปรแกรมระบบ (System Variables) อาจจะตรงกันได้โดยไม่ได้ตั้งใจ จะทําให้โปรแกรมทํางานผิดพลาดได้ชื่อที่ตั้งขึ้นจะต้องไม่ตรงกับคําสงวน (Reserved Words) หรือบางทีเรียกว่า Keywords เพราะคําสงวนเหล่านี้ได้ถูกใช้เป็นชื่อคําสั่งหรือชื่อของฟังก์ชันในตัวภาษาอยู่แล้ว จะได้ชื่อที่ซํ้ากันอีกไม่ได้ คําสงวนในภาษาซีรุ่น Turbo C มีดังต่อไปนี้